Radomice niegdyś stanowiły część wsi Strzyżewo. Najstarsza wzmianka o Strzyżewie pochodzi z 1386 r., kiedy to król Władysław Jagiełło darował je oraz Czerniewo (Czerniejewo) i Rakowo wojewodzie kaliskiemu Sędziwojowi Pałuce z Szubina. Odtąd stale dzieliła losy dóbr czerniejewskich.

W 1413 r. dokonano rozgraniczenia między Strzyżewem (dzisiejszymi Radomicami) a Sławęcinem (dzisiejszą Barczyzną). Do Strzyżewa przydzielono całą połać tzw. lasu sławęcińskiego (czyli czerniejewskiego). Od 1426 r. ród Górków władał częścią dóbr, a od końca XV w. całością klucza czerniejewskiego. W 1521 r. zanotowano, iż mieszkańcy Strzyżewa składają plebanowi w Czerniejewie z każdego łanu kmiecego po dwa korce owsa i pszenicy. W 1580 r. na wieś składało się 7,5 łanów kmiecych i 1 łan sołtysi, w 1618-1620 r. były tylko 4 łany uprawne. W 1594 r. poprzez ożenek Piotra Czarnkowskiego z Barbarą z Górków dobra przeszły do rodziny Czarnkowskich herbu Nałęcz. Jednak już w 1640 r. dziedziczył tutaj Łukasz Opaliński, wojewoda poznański.

W 1726 r. majątek przeszedł na własność rodziny Radomickich. Jednak jak wskazują źródła, dóbr tych nigdy nie sprzedawano, czyli musiały przechodzić drogą koligacji rodzinnych. To w połowie XVIII w. Władysław Radomicki w jednej ze wsi w kluczu czerniejewskim, w Strzyżewie, wybudował dwór myśliwski, dokąd udawał się na rozpoczynanie polowań w ostępach lasu sławęcińskiego i na wypoczynek. Od jego osoby miejsce to zaczęto pospolicie nazywać Radomicami. W latach 60. XIX w. po uwłaszczeniu części chłopskiej Strzyżewa (po wschodniej stronie rzeki Wrześnicy), część pozostałą przy majątku dworskim nazwano urzędowo Radomicami. Majątek liczył 636 ha, w tym 611 ha ziemi ornej. Po 1945 r. majątek rozparcelowano a następnie włączono do PGR Sokołowo.
             
Zespół folwarczny składał się z część rezydencjalnej z dworem od strony zachodniej i części gospodarczej od strony wschodniej. Był to dwór skromny, parterowy, nakryty dachem dwuspadowym z wystawką na osi zwieńczoną trójkątnie. Wejście poprzedzone zostało gankiem opiętym pilastrami i nakryte dwuspadowym daszkiem. Dwór został rozebrany pod koniec XX w. Pozostały po nim do dziś fundamenty oraz fragmenty ganka z otworem drzwiowym. Wszystkie budynki gospodarcze rozebrane.
Dwór (a właściwie pozostałość po nim) wpisany jest indywidualnie do rejestru zabytków (nr rej. 2643/A z dnia 19.05.1998) oraz ujęty jest w gminnej ewidencji zabytków (nr 37.00).

Zapraszamy do zapoznania się z artykułem Sebastiana Mazurkiewicza, dyrektora Muzeum Regionalnego im. Dzieci Wrzesińskich o historii wsi Radomice w gminie Września:
Rajmund Skórzewski - hrabia na Radomicach - Aktualności - Powiat wrzesiński - serwis internetowy Starostwa Powiatowego we Wrześni. (archive.org)