Leopold Kostrzewski 1930-2012 Wspomnienie

dodane: czwartek 23 sierpnia 2012

W szerokim gronie krewnych, przyjaciół, współpracowników i znajomych pożegnaliśmy na cmentarzu komunalnym we Wrześni, zmarłego 17. sierpnia b.r. świętej pamięci Leopolda Kostrzewskiego, który całe swe życie od urodzenia (ur. się 21. października 1930 r.) przez dzieciństwo, lata nauki szkolnej, pracę zawodową i czas emerytury związał z Wrześnią.
Już przed II wojną uczęszczał do szkoły powszechnej we Wrześni. W latach okupacji, podobnie jak inne polskie dzieci został objęty niemieckim systemem szkolnym, a pod koniec wojny pracował przymusowo w warsztacie samochodowym, należącym do Niemca. W 1950 r. po kilkuletniej nauce zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym we Wrześni, by po ponad 2-letniej służbie wojskowej, w lutym 1953 r. rozpoczął pracę w zawodzie nauczycielskim w Szkole Podstawowej nr 3 we Wrześni. W szkole tej prowadził lekcje historii, a przez pewien czas także zajęcia z wychowania fizycznego i kółko sportowe. Przez krótki czas pracował dodatkowo w innych szkołach, m.in. w Zespole Szkół Rolniczych. Studiował zaocznie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, a po uzyskaniu tytułu magistra historii rozpoczął studia doktoranckie, które mimo dużego stopnia zaawansowania musiał przerwać ze względu na pogarszający się stan zdrowia. Jego bardzo dobra praca pedagogiczna, wzorowo prowadzone lekcje i bardzo dobre wyniki nauczania zostały zauważone przez wrzesińskie władze oświatowe. Dlatego też na wiele lat powierzono mu funkcję kierownika powiatowego ośrodka metodycznego.
Także swoje zainteresowania naukowe i działalność społeczną związał z Wrześnią, przede wszystkim z jej historią i zasłużonymi dla niej ludźmi. Jako nauczyciel historii, oddany sprawom patriotycznego wychowania dzieci i młodzieży, postarał się w trudnych do publikowania samodzielnych opracowań latach PRL-u o wydanie drukiem publikacji, poświęconych dziejom Wrześni i regionu wrzesińskiego, a przeznaczonych do użytku szkolnego.
Od chwili, kiedy dwadzieścia dwa lata temu wstąpił w szeregi Wrzesińskiego Towarzystwa Kulturalnego, swą wiedzę i zdolności spożytkował na opracowanie kolejnych, ciekawych tematów. To tutaj, jako pierwsza z kolei spod jego pióra wyszła publikacja: „Legia Ochotnicza Wrzesińska 1920 roku”, która w czasach komunistycznych rządów nie miała szans na ukazania się drukiem. Oprócz tego samodzielnie opracował dzieje Towarzystwa Czytelni Ludowych we Wrześni (do 1939r.) oraz dzieje ludności żydowskiej w okresie międzywojennym. Był również współautorem blisko 400-stronicowego „Kalendarium Wrzesińskiego” oraz publikacji o udziale wrześnian w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919 r. , a także publikacji o dziejach strajku szkolnego we Wrześni w 1901 r. i in. Współpracował także z innymi zespołami autorskimi. Miał swój wkład w opracowanie drugiej powojennej monografii miasta Wrześni, która ukazała się w 2006 r. i dwóch wydań Wrzesińskiego Słownika Biograficznego.
Z talentem i oddaniem wykorzystywał swoje doświadczenie pedagogiczne, opracowując zestawy pytań do ponad 20 konkursów wiedzy historycznej, organizowanych przez Wrzesińskie Towarzystwo Kulturalne. Był członkiem kolejnych komisji konkursowych. Wszystkie te parce wykonywał w warunkach często nawracających się chorób. Pracował społecznie. Zawsze spokojny, zrównoważony i życzliwie nastawiony do innych. Umiał łagodzić trwające już lub powstające spory. Z jego rad, pomysłów i podpowiedzi skorzystaliśmy w niejednej sprawie. Pracowicie wykorzystywał czas. Był, jest i będzie wzorem do naśladowania przez starszych i młodszych. Do ostatnich dni przed śmiertelnym nawrotem choroby pracował nad II wydaniem Kalendarium Wrzesińskiego i dziejami Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Wrześni, których już nie zdołał doprowadzić do końca.
Kolega Leopold odszedł, bo musiał, bo zmogła go choroba. Pozostawił potomnym cenny dorobek swojego życia. W pamięci nas, których Go znaliśmy, pozostanie zawsze jako człowiek dobry, pracowity, zdolny, życzliwy i odpowiedzialny. Ufamy, że dobry Bóg za wszystkie Jego uczynki zechce obdarzyć Go wiecznym szczęściem. Wielkim wsparciem dla jego pracy i działalności była najbliższa rodzina, której składamy wyrazy szczerego i głębokiego współczucia.



Leopolda Kostrzewskiego nie ma już wśród nas. Pozostała po nim pustka, którą trudno będzie nam wypełnić. Na miarę naszych umiejętności i możliwości będziemy kontynuować jego działalność.

Bolesław Święciochowski
prezes
Wrzesińskiego Towarzystwa Kulturalnego